설명
Piosenka jest jak stare zdjęcie z telefonu, które przypadkowo się otworzyło i teraz nie da się zamknąć. Jest tu wszystko: krótkie rozmowy na przystanku autobusowym po deszczu, zapach wiciokrzewu na początku lata i to dziwne uczucie, kiedy ktoś nagle dorasta – nieco szybciej, niż się spodziewaliśmy. To nie smutek, a raczej lekkie szarpnięcie w piersi spowodowane tym, że czas mija cicho, jak w filmach o plancie. Jeszcze wczoraj wszystko było„na zawsze”, a teraz jest po prostu„było”. Bez kłótni, bez napisów końcowych. Po prostu życie toczy się dalej, a na ławce przed domem siedzą już zupełnie inni ludzie. Utwór zdaje się szeptać:„No cóż, dorastaliście. Ale nadal pamiętamy”. Ciepłe, nieco bolesne i szczere piękno.
가사 및 번역
이 노래의 가사는 아직 추가되지 않았습니다.